Det påstås at bøker har stadig kortere levetid, og i de fleste bøkers tilfelle stemmer det antagelig. Men noen bøker ikke bare overlever, de besøker også stadig nye land. Slik som Ingvar Ambjørnsens roman “Drapene i Barkvik” som opprinnelig kom ut i 2005. Nå er den utgitt på tyrkisk:Her cinayet göründüğünden karmaşık, hatırlandığından eskidir…Ben Fillip Moberg, 16 yaşındayım. Anne ve babamın sonunda boşandığı o buz gibi aile ortamına dayanamadığım için artık Ernst Amcamla yaşıyorum. Kendisi, zamanında ödüller kazanmış ama artık yazamaz olmuş bir polisiye yazarı. Bugünlerde hayatını Yeni Polisiye Dergi için kovaladığı “gerçek suç” öyküleriyle kazanıyor. Ben de, dedektif-foto muhabiri olarak ona yardımcı oluyorum. Bu kitapta Barkvik beldesindeyiz. Yörenin ve ülkenin en zengin kişilerinden Wilhelm Kruuse, çocukluk arkadaşı ve hizmetlisi Hakon Leirvik’in evinde baltayla öldürülmüş olarak bulunuyor. Bütün ipuçları; evde sızmış, üstü başı kan içinde bulunan Leirvik’i gösteriyor elbette, ama sadece ilk bakışta…
Jørn Lier Horsts roman “Vinterstengt” rakk derimot ikke å bli gammel, før den fikk ny språkdrakt. Romanen, som opprinnelig kom i 2011, er nå oversatt og utgitt av forlaget Draumsyn, og da selvfølgelig på islandsk:
Á næstu vikum mun Draumsýn gefa út glæpasöguna “Vetrarlokun” eftir norska rithöfundinn J¢rn Lier Horst. “Vetrarlokun” var valin besta bók ársins af norskum bóksölum, Boksellerprisen 2011. J¢rn Lier Horst starfar sem yfirlögregluþjónn hjá rannsóknarlögreglunni í Larvik og er í dag talinn einn fremst glæpasöguhöfundur Noregs..
Litteraturmagasinet.no 
Kommentarer